علم الامام

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] علم الامام، تألیف علامه محمدحسین مظفر، در موضوع علم امام و منشا آن به زبان عربی در 107 صفحه منتشر شده است. مؤلف در انگیزه تألیف بیان می دارد که از جواب های بدیع و شگفت امام در مسائل غامض که در کتب گوناگون آمده است، این سؤال به ذهن خطور می نماید، که علم امام از کجا ناشی شده است؟! منشاء آن چیست؟ و چگونه علمی است؟
این کتاب در صدد پاسخ گویی به این سؤال مهم است.
مؤلف در مقدمه بعد از بیان انگیزه ی تألیف، می نویسد: از آنجایی که علم ائمه امتداد علم رسول گرامی و آن نیز استمرار علم الهی است، لذا رسیدن به حقیقت رسالت و امامت و علم ایشان برای ما ممکن نیست و تنها ما به آثار علم ایشان و معجزات و فضائل ایشان می توانیم دست پیدا نماییم، بنابراین ما نمی توانیم به کنه علم ایشان برسیم و به علومی که منسوب به ایشان است، اشاره و اکتفا می نماییم، و تحدید علوم ایشان و فهم حدود آن از فهم ما بدور است.
مقدماتی در تعیین محل بحث و فهم بهتر مطالب در ابتدا اشاره می شود، از جمله اینکه مراد از امام، حجت الهی بر بندگان است، که از علی و اولاد ایشان تا امام زمان(عج) را شامل می شود. نبی اکرم(ص) نیز چون دارای مقام امامت هست، داخل در این بحث می باشد. همچنین مراد از حضوری بودن علم، علم لدنی امام است که به تعلیم الهی و با الهام بر امام حاصل شده است.
از آنجایی که پیامبر اسلام برای کل بشریت و عالم مبعوث شده است، و شریعت او مختص گروه یا مکان یا نژادهای خاصی نیست، بلکه عالمگیر است، پس پیامبر برای استقرار این شریعت عام باید علم و قدرت لازم را در حکومت بر عالم دارا باشد. و باید توانایی پاسخ گویی به همه طوایف و قبایل و گروه ها را داشته باشد، در نتیجه علم او باید فوق بشر بوده و به علم الهی متصل باشد تا بتواند این سیطره را دارا باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس