علل ناکامی آلمان در عملیات بارباروسا. علل ناکامی آلمان در عملیات بارباروسا به مجموعه عمده عواملی اشاره دارد که طبق آرای تاریخ دانان تصور می شود بر اثر آن تهاجم نیروهای محور به رهبری آلمان به شوروی در جریان عملیات بارباروسا با ناکامی مواجه شد. مهم ترین علت این مسئله در مشکلات تدارکاتی مهاجمان نهفته بود که در اثر عدم بسیج اقتصادی، محدودیت های صنعتی، کمبود مواد خام و در راس آن نفت، گستردگی اراضی عملیاتی و نامناسب بودن زیرساخت های این اراضی گریبان آن ها را گرفت. از طرفی موفق نبودن آلمانی ها در برآورد دقیق و صحیح توان سیاسی، اجتماعی و نظامی طرف مقابل، عدم انسجام اهداف عملیاتی و پیش بینی های اشتباه از عملکرد خود و دشمن نیز از دیگر دلایل این موضوع به حساب می آیند. به هر صورت با توجه به وخامت عمومی وضعیت آلمان در جبهه شرقی برجسته سازی یک مشکل به تنهایی و نسبت دادن اهمیت تعیین کننده به آن صحیح به نظر نمی رسد. [ ۱]
تهاجم آلمان به شوروی از منظر نظامی یک اشتباه با نتیجه از پیش مشخص نبود. [ ۲] ناکامی آلمان در عملیات بارباروسا به علت شکست در یک نبرد بزرگ یا عملکرد برتر ارتش سرخ حاصل نشد؛ بلکه ناکامی آن به جهت از دست دادن «توانایی پیروزی» در جنگ بود. آلمان در این عملیات متحمل یک شکست تمام عیار نشد؛ بلکه گرفتار نوعی از جنگ گردید که کاملاً با آنچه برای آن برنامه ریزی شده بود، متفاوت بود و در نتیجه برای آن آمادگی نداشت. حصول موفقیت برای آلمان وابسته به حفظ سرعت بالای عملیات بود. طولانی شدن بیش از حد نظام تدارکاتی، فرسودگی لشکرهای زرهی و موتوریزه و پدیداری رزم های موضعی همانند جنگ جهانی اول، اثر مخربی بر این مسئله داشت. به وجهی که طبق نتیجه گیری دیوید استاهل، عملیات بارباروسا با دچار شدن به این مشکلات، نه در پایان نبرد مسکو بلکه در میانه ماه اوت سال ۱۹۴۱ گرفتار ناکامی شد. [ ۳]
عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی، از روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ آغاز شد. نیروهای آلمانی با جلوداری نیروهای زرهی در ابتدا پیشروی سریعی در سه محور راهبردی در عمق خاک شوروی صورت دادند. تا اواخر ماه ژوئیه ورماخت در چند نبرد محاصره ای عمده ارتش های میدانی متعددی از شوروی را منهدم کرد. آدولف هیتلر، پیشوای آلمان، در این زمان طرح تهاجم مستقیم به مسکو را رد کرد. تصمیم به تمرکز بر مناطق شمالی و جنوبی گرفته شد. با وجود این که این تغییر مسیر موفقیت های بزرگ دیگری برای آلمانی ها حاصل کرد اما حرکت به سمت مسکو را با تأخیر مواجه ساخت. تهاجم پاییزه ورماخت جهت سلطه بر مسکو، از اوایل ماه اکتبر آغاز شد. این بار نیز در ابتدا دو محاصره بزرگ حول چند ارتش میدانی دشمن ایجاد و آسیب شدیدی به مدافعان مسکو وارد شد. [ ۴] به هر صورت فرایند پاکسازی مناطق تحت محاصره موجب کاهش سرعت عملیات گردید. در همین حال، آغاز فصل گل آلود شدن راه ها و بارش برف به شدت گریبان گیر مهاجمان شد. در این زمان، نیروهای ورماخت همچنان ۸۰ کیلومتر با مرکز مسکو فاصله داشتند. [ ۵] در طول سه هفته بین ۱۴ نوامبر تا ۵ دسامبر ورق بر ضد ورماخت چرخید و تهاجم آن در تمامی طول خط مقدم متوقف گشت. [ ۶] در طول عملیات بارباروسا ارتش سرخ تلفات و خسارات بسیار گسترده ای متحمل شد اما در نهایت همچنان در حال فعالیت و رزم بود. در نهایت ضد حمله گسترده ارتش سرخ از روز ۵ دسامبر آغاز شد و با مبارزه چند ماهه دشمن را ۱۰۰ تا ۲۴۰ کیلومتر عقب راند. بدین ترتیب ورماخت با تحمل تلفات سنگین قادر به تصرف مسکو نشد تا با وجود ادامه جنگ، تلاش آلمان برای یک پیروزی سریع در مقابل شوروی ناکام شود و عملیات بارباروسا عملاً به هدف اصلی خود در انهدام ارتش سرخ و ساقط ساختن رژیم شوروی نرسد. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتهاجم آلمان به شوروی از منظر نظامی یک اشتباه با نتیجه از پیش مشخص نبود. [ ۲] ناکامی آلمان در عملیات بارباروسا به علت شکست در یک نبرد بزرگ یا عملکرد برتر ارتش سرخ حاصل نشد؛ بلکه ناکامی آن به جهت از دست دادن «توانایی پیروزی» در جنگ بود. آلمان در این عملیات متحمل یک شکست تمام عیار نشد؛ بلکه گرفتار نوعی از جنگ گردید که کاملاً با آنچه برای آن برنامه ریزی شده بود، متفاوت بود و در نتیجه برای آن آمادگی نداشت. حصول موفقیت برای آلمان وابسته به حفظ سرعت بالای عملیات بود. طولانی شدن بیش از حد نظام تدارکاتی، فرسودگی لشکرهای زرهی و موتوریزه و پدیداری رزم های موضعی همانند جنگ جهانی اول، اثر مخربی بر این مسئله داشت. به وجهی که طبق نتیجه گیری دیوید استاهل، عملیات بارباروسا با دچار شدن به این مشکلات، نه در پایان نبرد مسکو بلکه در میانه ماه اوت سال ۱۹۴۱ گرفتار ناکامی شد. [ ۳]
عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی، از روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ آغاز شد. نیروهای آلمانی با جلوداری نیروهای زرهی در ابتدا پیشروی سریعی در سه محور راهبردی در عمق خاک شوروی صورت دادند. تا اواخر ماه ژوئیه ورماخت در چند نبرد محاصره ای عمده ارتش های میدانی متعددی از شوروی را منهدم کرد. آدولف هیتلر، پیشوای آلمان، در این زمان طرح تهاجم مستقیم به مسکو را رد کرد. تصمیم به تمرکز بر مناطق شمالی و جنوبی گرفته شد. با وجود این که این تغییر مسیر موفقیت های بزرگ دیگری برای آلمانی ها حاصل کرد اما حرکت به سمت مسکو را با تأخیر مواجه ساخت. تهاجم پاییزه ورماخت جهت سلطه بر مسکو، از اوایل ماه اکتبر آغاز شد. این بار نیز در ابتدا دو محاصره بزرگ حول چند ارتش میدانی دشمن ایجاد و آسیب شدیدی به مدافعان مسکو وارد شد. [ ۴] به هر صورت فرایند پاکسازی مناطق تحت محاصره موجب کاهش سرعت عملیات گردید. در همین حال، آغاز فصل گل آلود شدن راه ها و بارش برف به شدت گریبان گیر مهاجمان شد. در این زمان، نیروهای ورماخت همچنان ۸۰ کیلومتر با مرکز مسکو فاصله داشتند. [ ۵] در طول سه هفته بین ۱۴ نوامبر تا ۵ دسامبر ورق بر ضد ورماخت چرخید و تهاجم آن در تمامی طول خط مقدم متوقف گشت. [ ۶] در طول عملیات بارباروسا ارتش سرخ تلفات و خسارات بسیار گسترده ای متحمل شد اما در نهایت همچنان در حال فعالیت و رزم بود. در نهایت ضد حمله گسترده ارتش سرخ از روز ۵ دسامبر آغاز شد و با مبارزه چند ماهه دشمن را ۱۰۰ تا ۲۴۰ کیلومتر عقب راند. بدین ترتیب ورماخت با تحمل تلفات سنگین قادر به تصرف مسکو نشد تا با وجود ادامه جنگ، تلاش آلمان برای یک پیروزی سریع در مقابل شوروی ناکام شود و عملیات بارباروسا عملاً به هدف اصلی خود در انهدام ارتش سرخ و ساقط ساختن رژیم شوروی نرسد. [ ۷]
