علقمه نخعی. [ ع َ ق َ م َ ی ِ ن َ خ َ ] ( اِخ ) ابن قیس بن عبداﷲبن مالک بن علقمةبن سلامان ، مکنی به ابوشبل کوفی. وی عم أسودبن یزید و خال ابراهیم تمیمی ، و فقیه بود و در دوره جاهلیت و اسلام میزیست. از ابوبکر و عمرروایت میکند. وفات او را در 72 هَ. ق. در سن نودسالگی گفته اند، و برخی آن را در 62 هَ. ق. ذکر کرده اند. وی در جنگ صفین و خراسان شرکت داشت و دو سال نیز در خوارزم اقامت کرد و مدتی در مرو به سر برد. و در آخر عمر ساکن کوفه بود. ( از الاصابة ج 5 قسم سوم ص 112 ). و رجوع به صفة الصفوة ج 3 ص 13 و الاعلام زرکلی شود.
فرهنگ فارسی
ابن قیس بن عبدالله بن مالک بن علقمه بن سلامان مکنی به ابو شبل کوفی وی عم اسود بن یزید و خال ابراهیم تمیمی و فقیه بود و در دوره جاهلیت و اسلام میزیست از ابوبکر و عمر روایت میکند وفات او را در ۷۲ قمری در سن نود سالگی گفته اند و برخی آنرا در ۶۲ قمری ذکر کرده اند
