علف خواره

لغت نامه دهخدا

علف خواره. [ ع َ ل َ خوا / خا رَ / رِ ] ( نف مرکب ) علفخوار. علفچر. که علف خورد. || ( اصطلاح طبیعی ) حیوانی که از علف و دیگر مواد نباتی تغذیه میکند. ج ، علف خوارگان. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

۱ - آنکه علف خورد علف خوار . ۲ - جانوری که از علف و مواد نباتی دیگر تغذیه کند جمع : علف خوارگان .

پیشنهاد کاربران

بپرس