علطه

لغت نامه دهخدا

( علطة ) علطة. [ ع ُ طَ ] ( ع اِ ) گردن بند و حمایل. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || سیاهیی که زنان برای زینت بوسیله آن بر رخسار خود خط میکشند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ج ، عُلَط.

علطة. [ ع ُ طَ ] ( اِخ ) نقبی است در یمامة. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس