علطمیس

لغت نامه دهخدا

علطمیس. [ ع َ طَ ] ( ع ص ) بسیار خورنده و بلعکننده. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) || درشت اندام و قوی. ( از اقرب الموارد ). || دختر پرگوشت نیکوقامت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || سر سطبر بی موی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || ماده شتر درشت اندام بلندقامت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس