علت ناقصه

لغت نامه دهخدا

علت ناقصه. [ ع ِل ْل َ ت ِ ق ِ ص َ / ص ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) علتی که خود بتنهائی و مستقلاً موجب وجود چیزی نگردد، یعنی معلول به وجود آن ، واجب نشود. و هر یک از علل چهارگانه بتنهائی علت ناقصه اند. ( از فرهنگ اصطلاحات فلسفی ).

فرهنگ فارسی

علتی که خود بتنهائی و مستقلا موجب وجود چیزی نگردد یعنی معلول بوجود آن واجب نشود و هر یک از علل چهارگانه بتنهائی علت ناقصه اند

پیشنهاد کاربران

چرایی: علت.
چرایی مند: معلول، علت دار.
چرایی کنندگیک: العلة الفاعلیة.
چرایی انگیزگیک: العلة الغائیة.
چرایی مایگیک: العلة المادّیة.
چرایی چهرگیک: العلة الصوریة.
چرایی پذیراییک: العلة القابلیة.
...
[مشاهده متن کامل]

چرایی هماده: العلة التامّة.
چرایی ناهماده: العلة الغیر التامّة.
پارسی را پاس بداریم: )

بپرس