علت بالذات. [ ع ِل ْ ل َ ت ِ بِذْ ذا ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) امری است که مستقیماً و بلاواسطه علت چیزی باشد. ( از فرهنگ اصطلاحات فلسفی ). و رجوع به علت شود.
