علاه

لغت نامه دهخدا

علاه. [ ع ِ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ عَلهی ̍. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || ج ِ عَلهان. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

ناحیه بزرگی است از عمل معره النعان از جهت بر و خشکی و مشتمل است بر قرای بسیار و مسافری که از حلب به حماه رود از اینجا عبور میکند

پیشنهاد کاربران

بپرس