علامی
لغت نامه دهخدا
علامی. [ ع َل ْ لا ] ( اِخ ) ابوالفضل بن شیخ مبارک بن شیخ خضر. رجوع به ابوالفضل ناگری شود. و نیز رجوع به ریحانة الادب ج 3 ص 248 و اعیان الشیعه ج 8 ص 99 و ریاض العارفین ص 200 و تذکره علمای هند ص 4 و 74و نامه دانشوران ج 2 ص 639 و مرآت الخیال ص 79 شود.
علامی. [ ع ُ می ی ] ( ع ص ) سبک روح تیزفهم. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). تیزفهم. ( از منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید