علامت دهی
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
علامت دهی (اقتصاد). علامت دهی* یک راه حل برای مشکل کژگزینی* است با این مفهوم که کارگر با بهره وری بالاتر انگیزه پیدا می کند تا برای کارفرما علامتی ارسال کند تا به وسیله آن علامت* کارفرما به میزان بهره وری کارگر پی ببرد. این عمل سبب می شود تا تخصیص کار کارگران نسبت به شرایطی که علامت دهی انجام نمی شود بهینه تر شود. در این نوشتار پیش از اینکه وارد بحث علامت دهی شویم توجه به این نکته ضروری به نظر می رسد که در این جا همواره سود بنگاه صفر است و همهٔ شرایط بازار رقابت کامل به جز شرط اطلاعات متقارن برقرار است.
برای سادگی در فهم مسئله فرض کنید در بازار کار دو نوع کارگر با توانایی ذاتی ( تولید نهایی ) * ѲH و ѲL وجود دارد به صورتی که ѲH> ѲL> 0. فرض کنید میزان تحصیلات به عنوان علامتی برای تشخیص توانایی ذاتی هر کارگر توسط کارفرما و قابل مشاهده است و هر کارگر قبل از ورود به بازار کار، تحصیلات کسب می کند، همچنین فرض کنید که این تحصیلات بر میزان بهره وری کارگران نمی افزاید. تحصیلات برای هر کارگر هزینه دارد و تابع هزینه به صورت ( C ( e, Ѳ که تابعی پیوسته و دو بار مشتق پذیر از e ( سطح تحصیلات ) و Ѳ ( نوع کارگر ) است. این هزینه می تواند به صورت مالی یا انتزاعی باشد. در اینجا تابع هزینه خواص زیر را داراست:
C ( 0, Ѳ ) = 0 , e> 0 → Ce ( e, Ѳ ) > 0 , Cee ( e, Ѳ ) > 0 , CѲ ( e, Ѳ ) < 0 , CeѲ ( e, Ѳ ) < 0
عبارت بالا بیان ریاضی این موضوع است که هزینه تحصیل در ازای سال های تحصیلی بالاتر به صورت فزاینده ای افزایش می یابد. همچنین در سطح تحصیل یکسان هم هزینه و هم هزینه نهایی برای کارگر با توانایی ذاتی بالاتر ( ѲH ) کمتر از کارگر با توانایی ذاتی کمتر ( ѲL ) است*.
مطلوبیت کارگر نوع Ѳ با تحصیلات e و دستمزد w را ( u ( w , e|Ѳ در نظر بگیرید که به صورت ( u ( w, e|ɵ ) = W - C ( e, ɵ است. به این معنا که تحصیل بیشتر به دلیل هزینه بالاتر از مطلوبیت فرد می کاهد و درآمد سبب ایجاد مطلوبیت در او می شود.
اگر علامت دهی ( در این جا تحصیلات ) تابعی از نوع کارگر باشد در نتیجه هر کارگر علامتی مخصوص به خود ارسال می کند و کارفرما با توجه به نوع کارگر، دستمزد می پردازد. ( در مثال بالا به کارگر با تولید نهایی ѲL به اندازهٔ WL = ѲL و به کارگر با تولید نهایی ѲH به میزان WH = ѲH پرداخت می کند. در شکل ۱ منحنی های بی تفاوتی هر دو نوع کارگر و شیوهٔ پیشنهادی پرداخت دستمزد توسط کارفرما رسم شده است. ( [ ۱] )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرای سادگی در فهم مسئله فرض کنید در بازار کار دو نوع کارگر با توانایی ذاتی ( تولید نهایی ) * ѲH و ѲL وجود دارد به صورتی که ѲH> ѲL> 0. فرض کنید میزان تحصیلات به عنوان علامتی برای تشخیص توانایی ذاتی هر کارگر توسط کارفرما و قابل مشاهده است و هر کارگر قبل از ورود به بازار کار، تحصیلات کسب می کند، همچنین فرض کنید که این تحصیلات بر میزان بهره وری کارگران نمی افزاید. تحصیلات برای هر کارگر هزینه دارد و تابع هزینه به صورت ( C ( e, Ѳ که تابعی پیوسته و دو بار مشتق پذیر از e ( سطح تحصیلات ) و Ѳ ( نوع کارگر ) است. این هزینه می تواند به صورت مالی یا انتزاعی باشد. در اینجا تابع هزینه خواص زیر را داراست:
C ( 0, Ѳ ) = 0 , e> 0 → Ce ( e, Ѳ ) > 0 , Cee ( e, Ѳ ) > 0 , CѲ ( e, Ѳ ) < 0 , CeѲ ( e, Ѳ ) < 0
عبارت بالا بیان ریاضی این موضوع است که هزینه تحصیل در ازای سال های تحصیلی بالاتر به صورت فزاینده ای افزایش می یابد. همچنین در سطح تحصیل یکسان هم هزینه و هم هزینه نهایی برای کارگر با توانایی ذاتی بالاتر ( ѲH ) کمتر از کارگر با توانایی ذاتی کمتر ( ѲL ) است*.
مطلوبیت کارگر نوع Ѳ با تحصیلات e و دستمزد w را ( u ( w , e|Ѳ در نظر بگیرید که به صورت ( u ( w, e|ɵ ) = W - C ( e, ɵ است. به این معنا که تحصیل بیشتر به دلیل هزینه بالاتر از مطلوبیت فرد می کاهد و درآمد سبب ایجاد مطلوبیت در او می شود.
اگر علامت دهی ( در این جا تحصیلات ) تابعی از نوع کارگر باشد در نتیجه هر کارگر علامتی مخصوص به خود ارسال می کند و کارفرما با توجه به نوع کارگر، دستمزد می پردازد. ( در مثال بالا به کارگر با تولید نهایی ѲL به اندازهٔ WL = ѲL و به کارگر با تولید نهایی ѲH به میزان WH = ѲH پرداخت می کند. در شکل ۱ منحنی های بی تفاوتی هر دو نوع کارگر و شیوهٔ پیشنهادی پرداخت دستمزد توسط کارفرما رسم شده است. ( [ ۱] )
wiki: علامت دهی (اقتصاد)
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید