علاءالدین بخاری

لغت نامه دهخدا

علاءالدین بخاری. [ ع َ ئُدْ دی ن ِ ب ُ ] ( اِخ ) ( شیخ... ) عبدالعزیزبن احمدبن محمد متوفی در 740 هَ. ق. او راست کتاب الافنیة، در ذکر فناء مسجد و خانه و شهر. ( کشف الظنون ).

علاءالدین بخاری. [ ع َ ئُدْ دی ن ِ ب ُ ] ( اِخ ) علی. او راست شرح ارشادالهادی سعدالدین مسعود تفتازانی. ( کشف الظنون ).

علاءالدین بخاری. [ ع َ ئُدْ دی ن ِ ب ُ ]( اِخ ) محمدبن عبدالرحمان ، معروف به علاء زاهد. از اکابر علمای حنفیه و مؤلف تألیف بزرگی است مشهور به تفسیر علائی. وی در سال 546 هَ. ق. درگذشت. ( ریحانة الادب ج 3 ص 104 از کشف الظنون و فوائد البهیة ص 175 ).

علاءالدین بخاری. [ ع َ ئُدْ دی ن ِ ب ُ] ( اِخ ) محمدبن محمد. رجوع به علاءالدین عطار شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
ابن عبدالباقی بخاری مکی، علاءالدین، ابوالمعالی محمد
قاضی، خطیب و ادیب. معروف به خطیب مدینه. وی در 991 ق در مدینه به ایراد خطبه می پرداخت. از آثار وی: «الطراز المنقوش فی فضائل الحبوش»، تألیف 991 ق، موسوم به «نزهة الناظر و سلوة الخاطر»؛ «عقد الفرائد فیما نظم من الفوائد»، در ادب.

پیشنهاد کاربران

بپرس