عقیون

لغت نامه دهخدا

عقیون. [ ع ِ ی َ ] ( اِخ ) دریایی است از باد زیر عرش ، و در آن ملائکه ای است از باد و با آنان نیزه هایی است از باد، و به عرش مینگرند و تسبیح آنان «سبحانه ربناالاعلی » می باشد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس