عقیق سلیمانی

عقیق یمانی را معمولاً به صورت دامله ( گنبدی ) یا به صورت تیله می تراشند و همچنین برای تراش فرونقش[۱] ( intaglio ) و برجسته ( cameo ) هم از آن استفاده می شود. برخی از عقیق های سلیمانی طبیعی هستند ولی بسیار از آنها را با رنگ کردن و لکه دار کردن عقیق تولید می کنند.
جزئیات فنی
ترکیب شیمیایی و نام SiO2 - دیوکسید سیلیکون
درجه سختی ۷
وزن مخصوص ۲٫۶۵ - ۲٫۶۶۷
نمایه شفافیت ۱٫۵۴۳ - ۱٫۵۵۲ تا ۱٫۵۴۵ - ۱٫۵۵۴
دوشکستگی ۰٫۰۰۹
علامت نوری مثبت
ویژگی نوری تک محوری
در فرهنگ عوام چشم های آشفته و لوچ را به رگه های سنگ باباقوری تشبیه می کنند و چشم های باباقوری می نامند.
مهرداد وحدتی می افزاید
گویا همین سنگ را به عربی جزع، یا عقیق یمانی گویند و جز یمن از ظفار نیز خیزد به شرح زیر:
"الجَزْع ( العقیق الیمانی ) ( الأونیکس فی الترجمات الحرفیة ) ( بالإنجلیزیة : Onyx ) حجر من الأحجار الکریمة. وهو حجر مشطب ( مقطع ) بألوان کثیرة, إذ یتقاطع البیاض مع الألوان الصفراء والحمراء والسوداء, غالبا ما یوجد على شکل مستطیل, وهو مماثل للعقیق من حیث التکوین. من أسمائه : الجزع - الجزع العقیقی - العقیق العینی - جزع ظفار. وسمی جزع من الفعل جزع أی خاف وفزع إذ یذکر أن هذا الحجر یثیر الخوف فی قلب من تختم أو تحلى به. ومسحوق الجزع ( الأونیکس ) یستخدم فی جلو حجر الیاقوت وتحسین لونه.
منابع
مشارکت کنندگان ویکی پدیا، «Onyx»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی در 20 ژانویه 2008 ) .
فرهنگ های آریانپور.