( عقوة ) عقوة. [ ع َق ْ وَ ] ( ع اِ ) پیرامون و گرداگرد سرای ، ومنزل و فرودآمدنگاه. ( از منتهی الارب ). ساحت سرای. ( دهار ). میدان و صحن سرای. ( غیاث اللغات ). ساحت. ( نصاب ). آنچه اطراف خانه است و ساحت و محله. ( از اقرب الموارد ). عَقاة. و رجوع به عقاة شود. || درختی است. ج ، عِقاء. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ معین
(عَ وَ ) [ ع . عقوة ] (اِ. ) ۱ - اطراف خانه . ۲ - محله .
