عقل گداز

لغت نامه دهخدا

عقل گداز. [ ع َ گ ُ ] ( نف مرکب ) عقل گدازنده. گدازنده خرد. عقل ربا :
به غمزه عقل گدازی ،به چنگ چنگ نوازی
به وعده روبه بازی ، به عشوه شیرشکاری.
ابوالفرج رونی.

پیشنهاد کاربران

بپرس