عقل پریدن

لغت نامه دهخدا

عقل پریدن. [ ع َ پ َ دَ ] ( مص مرکب ) زایل شدن عقل. از بین رفتن خرد :
اینقدر عقلی که داری گم شود
سر که عقل از وی بپرد دم شود.
مولوی.
و رجوع به مثل «عقل از سر کسی پریدن » در ذیل عقل شود.

فرهنگ فارسی

زایل شدن عقل از بین رفتن خرد

پیشنهاد کاربران

بپرس