عقل پریدن. [ ع َ پ َ دَ ] ( مص مرکب ) زایل شدن عقل. از بین رفتن خرد : اینقدر عقلی که داری گم شودسر که عقل از وی بپرد دم شود.مولوی.و رجوع به مثل «عقل از سر کسی پریدن » در ذیل عقل شود.