عقل پذیر. [ ع َ پ َ ] ( ن مف مرکب ) عقل پذیرنده. آنچه عقل آن را بپذیرد : این معنی عقل پذیر نیست ، یعنی عقل از قبول معنی آن ابا دارد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
