عقل رفته. [ ع َ رَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) بی خرد و بی عقل. ( ناظم الاطباء ). سَباه. ممتله العقل. مهتلس. مهلوس. منتخب. نخیب. ( از منتهی الارب ).
