عقده گردون. [ ع ُ دَ/ دِ ی ِ گ َ ] ( اِخ ) کنایه از رأس و ذنب ، و هر دو را عقدتین گویند و این اصطلاح اهل تنجیم است. ( آنندراج ). و رجوع به عقدة و عقده و عقدتین شود : عقد ابروی قضا از پی تسکین شغب گشته با عقده گردون به سیاست انباز.اوحدالدین انوری ( از آنندراج ).
