عقدی است که قبض در آن شرط صحت معامله است
و اما عقد عینی عقدی است که علاوه بر ایجاب و قبول طرفین نیازمند قبض مورد معامله است؛ مانند هبه و رهن. قبض در عقود عینی شرط صحت و تحقق معامله است؛ اما از دیگر اکثر حقوقدانان قبض در عقود عینی جزو تشریفات محسوب نمی شود و عقود عینی رضایی هستند. هرچند که در این باره اختلاف عقیده وجود دارد.