عاریه عقدی است که به موجب آن احد طرفین به طرف دیگر اجازه می دهد که از عین مال او مجانا منتفع شود. عاریه دهنده را مُعیر و عاریه گیرنده را مُستعیر گویند. ( ماده 635ق م ا )
و عاریه عقدی است جایز، رضایی، رایگان، مسامحه ای و اثر آن اجازه انتفاع است.
و عاریه عقدی است جایز، رضایی، رایگان، مسامحه ای و اثر آن اجازه انتفاع است.
عقدی است که به موجب آن عین مال مجانا به شخص دیگری داده شود یعنی معیر عین مال را به صورت مجانی به مستعیر تسلیم کند .