عقد ضمان

عقد ضمان یکی از عقود معین در قانون مدنی ایران می باشد که تعریف آن در ماده 684 قانون مدنی مقرر شده است. برای تحقق ضمان باید شخصی در برابر طلبکار تعهد کند که دین بدهکار را بپردازد و این تعهد مورد قبول مضمون له واقع شود