عقاه

لغت نامه دهخدا

( عقاة ) عقاة. [ ع َ ] ( ع اِ ) منزل. فرودآمدنگاه. ( منتهی الارب ). ساخت و محله. ( اقرب الموارد ). عَقْوَة. رجوع به عقوة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس