عقاقه

لغت نامه دهخدا

( عقاقة ) عقاقة. [ ع َق ْ قا ق َ ] ( ع ص ) سحابة عقاقة؛ ابر که باران خود را ریخته باشد. ( از اقرب الموارد ).

عقاقة. [ ع ُق ْ قا ق َ ] ( ع اِ ) خطاف. ( بحر الجواهر ).

پیشنهاد کاربران

بپرس