عقارت
لغت نامه دهخدا
عقارة. [ ع َ / ع ُ رَ ] ( ع مص ) نازاینده شدن زن. ( از منتهی الارب ) ( دهار ) ( المصادر زوزنی ). عاقر و عقیم شدن. ( از اقرب الموارد ). عَقر. عُقر. عَقار. عقارت. رجوع به عقر و عقار و عقارت شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید