شاهین یا عقاب دو سر، در نشان شناسی و پرچم شناسی، نمادی حیوانی است که با مفهوم امپراتوری مرتبط است. بیشتر کاربردهای مدرن این نماد به طور مستقیم یا غیرمستقیم با استفاده از آن توسط امپراتوری سلجوقی در خاورمیانه، و در امپراتوری بیزانس متأخر در اروپا مرتبط است. عقاب دو سر در اروپا در اصل نمادی از دودمان پالایولوگی بوده است. در طول دوره قرون وسطی متاخر تا اوایل دوره مدرن در امپراتوری روم مقدس از یک سو و در حکومت های ارتدکس ( پادشاهی صربستان و روسیه ) از این نشان استفاده شد. این نشان پیوند نزدیکی با نشان های عقاب ( تک سر ) و نشان آکیلا که در امپراتوری روم استفاده می شد دارد. در چند جا، از جمله امپراتوری مقدس روم و روسیه، اهمیت این نشان بیشتر به دلیل ایجاد عقاب سه سر کمتر شد.
... [مشاهده متن کامل]
این نقش پیشینیان و ریشه هایی در هنر عصر برنز دارد که در ایلیریا، یونان میسنی، و در خاور نزدیک باستان، به ویژه در شمایل نگاری هیتی ها یافت شده است. در قرون وسطی میانه، از حدود قرن های ۱۰ یا ۱۱، دوباره ظاهر شد و به طور مشخص توسط امپراتوری روم شرقی مورد استفاده قرار گرفت، اما بازنمایی هایی در قرن ۱۱ یا ۱۲ نیز یافت شده است که از اسپانیای اسلامی، فرانسه و شاهزاده صربستانی Raška سرچشمه می گیرد. از قرن سیزدهم به بعد، گسترش بیشتری یافت و توسط سلطنت سلجوقیان روم و سلطنت ممالیک در جهان اسلام و در داخل جهان مسیحی توسط امپراتوری مقدس روم، صربستان، چندین خانواده اشراف آلبانیایی قرون وسطی و روسیه نیز مورد استفاده قرار گرفت.
امپراتوری رومی مقدس که بعدها امپراتوری رومی مقدسِ ملت آلمان تبدیل شد. .
نام رسمی کشوری بود که در زمان حکومت اتوی یکم از امپراتوری فرانک شرقی کارولنژی تشکیل شد و تا سال ۱۸۰۶ ادامه پیدا کرد.
اصطلاح امپراتوری روم از زمان کارل بزرگ ( شارلمانی ) نیز مرسوم بوده است و این امپراتوری لقب مقدس را برای نخستین بار در ادبیات سلطنتی، در زمان فریدریش یکم سال ۱۱۵۷ به دست می آورد.
واژهٔ ملت آلمان در ابتدا به سال ۱۴۳۸ برمی گردد و از زمان ۱۵۱۲ نام کامل رسمی این امپراتوری، امپراتوری مقدس روم ملت آلمان می شود.
با برکنارگذاشتن تاج سلطنتی توسط فرانسیس دوم، امپراتوری مقدس روم ملت آلمان ۶ اوت۱۸۰۶ منقرض و از بین می رود.
این امپراتوری با نامش از یک سو ابتدا مدعی جایگزینی امپراتوری روم بوده و بنابراین بر حکومت جهان تأکید داشته است و از سوی دیگر با استفاده از واژهٔ مقدس ادعای خود را بر جهان خاکی محکم تر کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
این نقش پیشینیان و ریشه هایی در هنر عصر برنز دارد که در ایلیریا، یونان میسنی، و در خاور نزدیک باستان، به ویژه در شمایل نگاری هیتی ها یافت شده است. در قرون وسطی میانه، از حدود قرن های ۱۰ یا ۱۱، دوباره ظاهر شد و به طور مشخص توسط امپراتوری روم شرقی مورد استفاده قرار گرفت، اما بازنمایی هایی در قرن ۱۱ یا ۱۲ نیز یافت شده است که از اسپانیای اسلامی، فرانسه و شاهزاده صربستانی Raška سرچشمه می گیرد. از قرن سیزدهم به بعد، گسترش بیشتری یافت و توسط سلطنت سلجوقیان روم و سلطنت ممالیک در جهان اسلام و در داخل جهان مسیحی توسط امپراتوری مقدس روم، صربستان، چندین خانواده اشراف آلبانیایی قرون وسطی و روسیه نیز مورد استفاده قرار گرفت.
امپراتوری رومی مقدس که بعدها امپراتوری رومی مقدسِ ملت آلمان تبدیل شد. .
نام رسمی کشوری بود که در زمان حکومت اتوی یکم از امپراتوری فرانک شرقی کارولنژی تشکیل شد و تا سال ۱۸۰۶ ادامه پیدا کرد.
اصطلاح امپراتوری روم از زمان کارل بزرگ ( شارلمانی ) نیز مرسوم بوده است و این امپراتوری لقب مقدس را برای نخستین بار در ادبیات سلطنتی، در زمان فریدریش یکم سال ۱۱۵۷ به دست می آورد.
واژهٔ ملت آلمان در ابتدا به سال ۱۴۳۸ برمی گردد و از زمان ۱۵۱۲ نام کامل رسمی این امپراتوری، امپراتوری مقدس روم ملت آلمان می شود.
با برکنارگذاشتن تاج سلطنتی توسط فرانسیس دوم، امپراتوری مقدس روم ملت آلمان ۶ اوت۱۸۰۶ منقرض و از بین می رود.
این امپراتوری با نامش از یک سو ابتدا مدعی جایگزینی امپراتوری روم بوده و بنابراین بر حکومت جهان تأکید داشته است و از سوی دیگر با استفاده از واژهٔ مقدس ادعای خود را بر جهان خاکی محکم تر کرده است.
