عفیف تلمسانی

لغت نامه دهخدا

عفیف تلمسانی. [ ع َ ف ِ ت ِ م ِ ] ( اِخ ) سلیمان بن علی بن عبداﷲبن علی کومی تلمسانی ، ملقب به عفیف الدین. شاعر قرن هفتم هجری. اصل او از قبیله کومه است ، به سال 610 هَ. ق. متولد شد و در بلاد روم سیاحت کرد سپس ساکن دمشق شد. او صوفی مذهب و بر روش ابن العربی بود. و به سال 690 هَ. ق. در دمشق درگذشت. او را کتب بسیاری است که از آن جمله است : شرح مواقف نفزی ، شرح الفصوص ابن عربی ، کتابی در عروض. و نیز دیوان شعری دارد. ( از الاعلام زرکلی به نقل از النجوم الزاهرة و البدایة والنهایة و آداب اللغة العربیة و شذرات الذهب و فوات الوفیات ).

فرهنگ فارسی

سلیمان بن علی بن عبدالله ابن علی کومی تلمسانی ملقب به عفیف الدین شاعر قرن هفتم هجری اصل او از قبیله کومه است بسال ۶۱٠ قمری در دمشق متولد شد و در بلاد روم سیاحت کرد سپس ساکن دمشق شد او صوفی مذهب و بر روش ابن العربی بود

پیشنهاد کاربران

بپرس