عفکاء

لغت نامه دهخدا

عفکاء. [ ع َ ] ( ع ص ) مؤنث أعفک. ( اقرب الموارد ). ج ، عُفک. ( اقرب الموارد ). رجوع به أعفک شود. || شترماده ای که در آن اندک سرکشی باشد. ( منتهی الارب ). ناقه که در آن صعوبت و سختی باشد. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس