عفوق

لغت نامه دهخدا

عفوق. [ ع ُ ] ( ع مص ) پریشان و متفرق شدن شتران در چراگاه بعد گذاشتن در آن و بر سر خود رفتن آنها. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). عَفق. رجوع به عفق شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس