عفلق

لغت نامه دهخدا

عفلق. [ ع َ ل َ / ع َ ف َل ْ ل َ ] ( ع ص ) شرم زن فراخ و سست و پرگوشت. ( از منتهی الارب ). || زن گول بدزبان بدکردار. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و لام آن را زائد دانسته اند. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

شرم زن فراخ و سست و پر گوشت زن گول بد زبان بدکردار

پیشنهاد کاربران

بپرس