( عفقة ) عفقة. [ ع َ ق َ ] ( ع اِ ) غیبت. ( منتهی الارب ). اسم المرة است مصدر عفق را. غیبت. ( از اقرب الموارد ). || بازیی است که در آن خاک گرد آورند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
