عفرجع

لغت نامه دهخدا

عفرجع. [ ع َ ف َ ج َ ] ( ع ص ) مرد بدخوی زشت سیرت. ( منتهی الارب ). سیّی ءالخلق. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس