عفتان
لغت نامه دهخدا
عفتان. [ ع ِ ف ِت ْ تا ] ( ع ص ) مرد توانا فربه و پرگوشت و گرداندام. درشت خلقت زورمند. ( از منتهی الارب ). بر وزن و معنی صفتان است ، و آن را با یاء نسبت نیز بکار برند مبالغه را وعِفتّانی گویند. و برخی آن را بصورت عِفْتان خوانده اند به معنی سخت و قوی و چابک. ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید