عفاک ا. [ ع َ کَل ْ لاه ] ( ع جمله فعلیه دعایی ، صوت مرکب ) خداوند ترا ببخشایاد! و آن در موقع دعاو تحسین بکار رود. ( فرهنگ فارسی معین ) : هلاکم کردی از تیمارخواری عفاک اﷲ زهی تیمارداری.نظامی.بدم گفتی و خرسندم عفاک اﷲ نکو گفتی سگم خواندی وخشنودم جزاک اﷲ کرم کردی. سعدی.چه شکر گویمت ای خیل غم عفاک اﷲکه روز بی کسی آخر نمی روی ز سرم.حافظ.