عفاقه

لغت نامه دهخدا

( عفاقة ) عفاقة. [ ع َف ْ فا ق َ ] ( ع اِ ) کون. ( منتهی الارب ). اِست. ( بحر الجواهر ) ( از اقرب الموارد ). و به شخص ضارط گویند کذبت عفاقتک.( از منتهی الارب ) ( از بحر الجواهر ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس