عفازه
لغت نامه دهخدا
عفازة. [ ع ُ زَ ] ( ع اِ ) بار پنبه. ( منتهی الارب ). غوزه دهان گشاده. ( دهار ). جوزالقطن. ( اقرب الموارد ). جوزةالقطن است که به فارسی کوزک و به شیرازی خروک و به اصفهانی کوکوزک پنبه و به هندی دهیری نامند. ( مخزن الادویه ). جوزق و بار پنبه. ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید