عظمت

عظمت ( انگلیسی: Greatness ) ، یا بزرگی مفهومی از حالت برتری است که بر یک شخص یا شیء در یک مکان یا منطقه خاص تأثیر می گذارد.
عظمت را نیز می توان به افرادی نسبت داد که دارای توانایی طبیعی برای بهتر بودن از دیگران هستند.
«عظمت» یک کیفیت مشخص و قابل شناسایی است. کاربرد اصطلاحات «بزرگ» و «عظمت» به دیدگاه و قضاوت ذهنی کسانی که آن ها را به کار می برند، بستگی دارد.
در حالی که در برخی موارد ممکن است عظمت درک شده از یک شخص، مکان یا شیء مورد توافق بسیاری قرار گیرد، این لزوماً چنین نیست، و ادراک عظمت ممکن است به شدت مورد مناقشه قرار گیرد و بسیار عجیب و غریب باشد. [ ۱]
بزرگی ( Greatness ) صفت بزرگ است.
بزرگی یا مادی است یا معنوی.
• بزرگی مادی عبارت است از غلظت و ضخامت اجسام، که مترادف عظم است. می گویند بزرگی کوه، بزرگی دریا.
• بزرگ معنوی به معنی کبریا، جبروت است. می گویند: بزرگی مملکت، بزرگی فکر.
عظم را در ریاضیات مقدار می نامند، و مقدار عبارت از هر چیزی است که قابل افزایش و کاهش باشد و مترادف کمیت است و به دو قسم متّصل و منفصل تقسیم می شود.
اعظام، در اصطلاح ریاضی دانان عبارت است از اقسام کم متّصل، مثل خط، سطح، جسم، مکان و زمان. اگر بعضی از آنها به یکدیگر نسبت داده شود مقادیر نامیده می شود.
عظمت در مورد اجسام و اموری از این قبیل به کار می رود در حالی که جلال فقط در مورد غیر اجسام به کار می رود.
عظمت خداوند یعنی وجوب ذاتی او یا استقلال و بی نیازی او از دیگران اما کبریائی خداوند یعنی خداوندی او ( الوهیت ) و بی نیازی او از غیر و نیازمندی غیر به او.
عظیم در مقابل حقیر است، چنان که کبیر در مقابل صغیر است. ممکن است چیزی کبیر باشد اما عظیم نباشد، یا صغیر باشد اما حقیر نباشد، زیرا عظمت به صفات معنوی است نه به صفات مادی.
این است که عظیم هم در اجزاء منفصل و هم در اجزاء متّصل به کار می رود در حالی که کثیر فقط در اجزاء منفصل به کار می رود. دلیل این امر این است که کوه، که دارای اجزاء متّصل است، می تواند موصوف به عظمت باشد و می توان درباره اش گفت: عظیم است، اما نمی توان گفت کثیر است. اما مال را که دارای اجزاء منفصل است، هم می توان گفت عظیم است و هم می توان گفت کثیر است.
عظیم همچنان که در خیر به کار می رود در شرّ نیز به کار می رود. می گویند خداوند دارای فضل عظیم است و شرّ، ستم عظیم است.

عظمت (فیلم). عظمت ( به هندی: Shaan ) یا شأن فیلمی محصول سال ۱۹۸۰ و به کارگردانی رامش سیپی است. در این فیلم بازیگرانی همچون سونیل دات، آمیتاب باچان، شاشی کاپور، شاتورگان سینها، راکهی گولزار، پروین بابی، بیندیا گوسوامی، کولبوشان کارباندا، هلن، بیندو، شارات ساکسنا، دالیپ تاهیل ایفای نقش کرده اند.

رجوع شود به:والایی