عظم رمیم

سیمین بهبهانی:
کسی که �عَظمِ رَمیم� را
دوباره انشا کند به لطف،
چو کوه می بخشدم شکوه
به عرصۀ امتحانِ خویش
از شعر معروف: دوباره می سازمت وطن

بوی محبوب که بر خاک احبّا گذرد/ نه عجب دارم اگر زنده کند عظم رمیم ( سعدی )

عظم رمیم. ( اسم ) ( عظم + رمیم ) استخوان پوسیده. ( منبع: لغتنامۀ دهخدا - رجوع شود به «عظم» و همچنین «ریزیده» )
مثال:
"بعد صد سال اگر بر سر خاکم گذری
سر برآرد ز گِلم رقص کنان عظم رمیم" ( حافظ )