عطین. [ ع َ ] ( ع ص ) پوست که از جهت دباغت در دباغ گذارند و نرم سازند. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به عَطن ( مص ) شود. || پوست بوی بد گرفته. ( منتهی الارب ). و رجوع به عَطِن شود. || رجل عطین ؛ مرد که اندامش بوی بد دارد. ( از منتهی الارب ). عطینة. رجوع عطینة شود.
