عطنه
لغت نامه دهخدا
عطنة. [ ع َ طِ ن َ ] ( ع ص ) پوستی که در دباغ قرار داده شده و تباه و بدبوی گردیده است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به عَطَن ( مص ) شود.
- امثال :
ما هو الا عطنة ؛ آن را در مورد شخص پلید گویند از نظر بدبویی وی. ( از اقرب الموارد ). رجوع به عَطینة شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید