- عطفگاه زمین ؛ کنایه از منتهای زمین که دریای محیط متصل آن است. ( آنندراج ). کناره زمین و حوالی قطب :
سوی عطفگاه زمین تاختند
در آن سایبان رایت افراختند.
نظامی.
عطفگاه
لغت نامه دهخدا
- عطفگاه زمین ؛ کنایه از منتهای زمین که دریای محیط متصل آن است. ( آنندراج ). کناره زمین و حوالی قطب :
سوی عطفگاه زمین تاختند
در آن سایبان رایت افراختند.
پیشنهاد کاربران
انتهای زمین متصل به دریا
( سابقا زمین را مسطح میدانستند که در انتها به دریای بی منتها وصل میشود )
سوی عطف گاه زمین تاختند
در آن سایبان رایت افراختند
✏ �نظامی�
( سابقا زمین را مسطح میدانستند که در انتها به دریای بی منتها وصل میشود )
سوی عطف گاه زمین تاختند
در آن سایبان رایت افراختند
✏ �نظامی�