عَطف به ماسَبَق
قانون مجموعۀ مقرراتی است که توسط مقام صالح (معمولاً پارلمان یا مجلس) برای اموری که در آینده پیش می آید تصویب می شود. قانون بعد از تصویب به اجرا درمی آید و مادام که رسماً فسخ نشده، معتبر و قابل اجراست. به عبارت دیگر، اثر قانون نسبت به آینده است و شامل اموری که قبل از تصویب قانون رخ داده نمی شود، مگر این که خود قانون گذار اجازه دهد. این مفهوم را اصل عطف به ماسبق نشدن (برنگشتن به آنچه در گذشته رخ داده) گویند. مادۀ ۴ قانون مدنی می گوید: «اثر قانون نسبت به آتیه است و قانون نسبت به ماقبل خود اثر ندارد، مگر این که در خود قانون مقررات خاصی نسبت به این موضوع اتخاذ شده باشد». اصل عطف به ماسبق نشدن قانون مبتنی بر عدالت است، زیرا اصل بر این است که مردم در معاملات و روابط خود آزادند و هر کاری مجاز و مباح است، مگر قانون آن را منع کند یا جرم بشناسد. قاعدۀ «قبح عقاب بلابیان»، که در فقه وجود دارد، شبیه همین اصل حقوقی است.
قانون مجموعۀ مقرراتی است که توسط مقام صالح (معمولاً پارلمان یا مجلس) برای اموری که در آینده پیش می آید تصویب می شود. قانون بعد از تصویب به اجرا درمی آید و مادام که رسماً فسخ نشده، معتبر و قابل اجراست. به عبارت دیگر، اثر قانون نسبت به آینده است و شامل اموری که قبل از تصویب قانون رخ داده نمی شود، مگر این که خود قانون گذار اجازه دهد. این مفهوم را اصل عطف به ماسبق نشدن (برنگشتن به آنچه در گذشته رخ داده) گویند. مادۀ ۴ قانون مدنی می گوید: «اثر قانون نسبت به آتیه است و قانون نسبت به ماقبل خود اثر ندارد، مگر این که در خود قانون مقررات خاصی نسبت به این موضوع اتخاذ شده باشد». اصل عطف به ماسبق نشدن قانون مبتنی بر عدالت است، زیرا اصل بر این است که مردم در معاملات و روابط خود آزادند و هر کاری مجاز و مباح است، مگر قانون آن را منع کند یا جرم بشناسد. قاعدۀ «قبح عقاب بلابیان»، که در فقه وجود دارد، شبیه همین اصل حقوقی است.
wikijoo: عطف_به_ماسبق