عطرسا

لغت نامه دهخدا

عطرسا. [ ع ِ ] ( نف مرکب ) عطرسای. عطرساینده. || معطرکننده. خوشبوسازنده. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به عطرسای شود. || ( اِ مرکب ) سنگی که به روی آن عطر می سایند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

پراکنده کنندۀ بوی خوش، خوش بو کننده.

پیشنهاد کاربران

بپرس