عطربیز

لغت نامه دهخدا

عطربیز. [ ع ِ ] ( نف مرکب ) عطربیزنده. عطرپاش. ( فرهنگ فارسی معین ). عطرافشان.

( صفت ) عطر پاش ریاحین عطر بیز .

(عَ طْ ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) آن چه که بوی خوش می پراکند.

عطربیزنده، آنچه بوی خوش پراکنده می سازد.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید