عطر سایی

لغت نامه دهخدا

عطرسایی. [ ع ِ ] ( حامص مرکب ) عمل و کیفیت عطرسای. ( فرهنگ فارسی معین ) :
شب از ناف خود عطرسایی گشاد
جهان زیور روشنایی نهاد.
نظامی.
چو آمد زلف شب در عطرسایی
به تاریکی فروشد روشنایی.
نظامی.
رجوع به عطرسای شود.

فرهنگ فارسی

عمل و کیفیت عطر سای .

پیشنهاد کاربران

بپرس