عطر اﷲ روضته

لغت نامه دهخدا

عطر اﷲ روضته. [ ع َطْ طَ رَل ْ لا هَُ رَ ض َ ت َ ه ُ ] ( ع جمله فعلیه دعایی ) خداوند روضه او را عطرآمیز و خوشبوی کناد!: خواجه علاءالحق و الدین عطر اﷲ روضته. ( انیس الطالبین ص 24 و 25 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس