عطایش را به لقایش بخشید

اصطلاحات و ضرب المثل ها

معنی ضرب المثل -> عطایش را به لقایش بخشید
کسی که چون حاضر به دیدن و مراوده با شخص بداخلاق یا منت گذار نیست از خیر لطف و فایدة آن شخص هم صرف نظر می کند.

پیشنهاد کاربران

این ضرب المثل در مواقعی به کار می رود که شخصی بدون چشمداشت و توقع چیزی را از روی کرم ببخشد.
یکی از پارسایان بشدت نیازمند و تهیدست شد، شخصی به او گفت: ( ( فلان کس ثروت بی اندازه دارد، اگر او به نیازمندی تو آگاه شود، بی درنگ در رفع نیازمندیت بکوشد. ) )
...
[مشاهده متن کامل]

پارسا گفت: مرا نزد او ببر، آن شخص گفت: با کمال منت و خشنودی تو را نزد او می برم. سپس دست پارسا را گرفت و با هم نزد آن ثروتمند رفتند، هنگامی که پارسا به مجلس ثروتمند وارد گردید، دید او لب فروآویخته و چهره در هم کشیده و ترشروی نشسته است، همانجا بازگشته و بی آنکه سخنی بگوید، آن مجلس را ترک نمود، شخصی از پارسا پرسید: چه کردی؟ ) )
پارسا گفت: ( ( عطایش را به لقایش بخشیدم ) ) ( یعنی با دیدار چهره خشم آلود و درهم کشیده او، از بخشش او گذشتم، و از عطای او چشم پوشیدم. )

بپرس