عطاپذیر

لغت نامه دهخدا

عطاپذیر. [ ع َ پ َ ] ( نف مرکب ) عطاپذیرنده. قبول کننده دهش و بخشش :
آنکه عطا و عطاپذیر مر او راست
معدن فضل است و اصل بار خدائی.
ناصرخسرو.

پیشنهاد کاربران

بپرس