عطاپاش

لغت نامه دهخدا

عطاپاش. [ع َ ] ( نف مرکب ) افشاننده عطا. عطابخش :
گر رحمت حق هست عطاپاش و خطاپوش
تو رحمت حق بر همه آفاق عطائی.
خاقانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس